In deze oorlog werkte vader Siem Plukker samen met zijn broer Wim in de
drukkerij met boekhandel van hun moeder: 'de fa. Wed. G. Plukker' in Schagen. De
sabotage-activiteiten betroffen voor een groot deel het achterhouden (achterover
drukken) van geheime tekeningen van de Duitsers, het drukken van illegale bladen
en valse ontslagbewijzen, legitimatiebewijzen en andere officiële
papieren.
Nadat in Schagen in 1942 de ‘Divisionsstab Nordholland-Nord’ werd
gelegerd, moesten veel geheime stukken worden gemaakt en vermenigvuldigd. Dat
moest in de drukkerij van Plukker worden gedaan, onder continu en streng
toezicht van gewapende Duitse militairen.
De "afdeling" lichtdrukkerij werd daarvoor door de Duitsers gevorderd. Siem
Plukker was verantwoordelijk en de deskundige voor dat moeilijke en kritische
werk. Hij zorgde ervoor dat de Duitsers de machines niet zelf konden bedienen,
vaak stelde Wim Plukker de lichtdrukmachine moedwillig verkeerd af, zodat de
Duitsers de afdrukken niet goed konden krijgen. De gegevens over mijnenvelden,
geschutsstellingen, richtpunten van artillerie waren voor het verzet van grote
waarde, vooral door de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid omdat de Duitsers er
zelf mee moesten werken. Echter doordat de Duitsers alle handelingen volgden was
het uiterst moeilijk en gevaarlijk om een tekening of kaart achter te houden. Om
toch een lichtdruk in handen te krijgen werden allerlei trucs toegepast. In de
ontwikkelkoker kon hij met een vernuftig verborgen schuifje een exemplaar
laten verdwijnen in de muur. Later werd het weggemoffelde exemplaar tevoorschijn gehaald.
Ook zijn echtgenote Vronie speelde daarbij vaak een rol, zonder ooit te
weten voor welk doel.
Zij moest de Duitsers afleiden,
melk aanbieden of ander
eten waar ze zelf gebrek aan hadden. Over dat onbegrijpelijke gedrag is
menigmaal echtelijke ruzie ontstaan. Ook werden de kinderen (Gerard en Vera) als
afleidingsmanoeuvre gebruikt, door aan de Duitsers te vragen die schatjes te
fotograferen of te tekenen.
De hier getoonde foto's zijn door de Duitsers gemaakt.
Als de Duitsers weg waren ging Siem Plukker altijd
zo snel mogelijk naar Frits Bongenaar. Bongenaar speelde als hoofd van de
Schager spionagedienst de informatie door aan de geallieerden. Eenmaal is Siem
zich onaangenaam bewust geweest van de mogelijke gevolgen van het verzetswerk.
Dat was toen hij, vlak nadat hij een lichtdruk naar Bongenaar had gebracht, in
de Laan door Duitsers staande werd gehouden en twintig minuten tegen een muur
werd gezet. In die twintig minuten is er heel wat door hem heen gegaan. Omdat
hij bij de Ortskommandant bekend was heeft die hem toen als 'betrouwbaar en
onmisbaar' weer vrij gelaten.
Het drukkerijtje aan de Gedempte Gracht werd ook voor
andere verzetsdoeleinden gebruikt. Als je goed luisterde, kon je op de Gracht de
machines horen van de veelal nachtelijke drukactiviteiten van de illegale
bladen. Het Zaanse illegale blad De Typhoon is tot het eind van de oorlog bij
Plukker gedrukt. De kopy werd wekelijks, verborgen in een stang van een
"krakkemikkige fiets met houten banden", naar Schagen gebracht. Frits Bongenaar
regelde dat er stroom was om kranten te drukken. Er werd meestal gedrukt vanaf
een uur of acht 's avonds. Bij het drukken stonden er altijd twee mannen op de
uitkijk bij de poort naar de Gedempte Gracht. Zodra er onraad was, moest het
licht uit en werd alles stil. Over de sloot achter de drukkerij lagen planken.
De vluchtroute voerde naar de Nieuwstraat en er was een schuilmogelijkheid in de
nabij gelegen Aloysiusschool, waar ook clichés, bonkaarten, stempels en ander
belastend materiaal konden worden verstopt. De verspreiding van De Typhoon werd
voornamelijk door meisjes en vrouwen gedaan, tot in Den Haag, Haarlem en
Zevenaar toe. Siem Plukker hield zich voornamelijk bezig met het drukwerk, Wim
Plukker was daarnaast actief in het gewapende verzet. Hij maakte deel uit van de
Landelijke Organisatie voor hulp aan onderduikers (LO) in Zijpe en later van het
plaatselijke district van de Binnenlandse Strijdkrachten. Wim was daardoor veel
weg en had daarbij altijd een revolver op zak. Hij was ondermeer betrokken bij
het opblazen van een brug waar een munitietrein naar Den Helder overheen moest.
Wim Plukker was overigens iemand die meer in de organisatie dan in de uitvoering
zat. Desondanks bevond zich de opslag van munitie en wapens achter de
letterkasten in de drukkerij. Op zolder waren de springstoffen opgeslagen. De
gebroeders Plukker zijn nooit gearresteerd, maar Siem werd aan het eind van de
oorlog door de Duitsers "vogelvrij" verklaard in verband met sabotage. Hij is
toen een half jaar als "boerenknecht" ondergedoken geweest op een boerderij.